Blog deel 2 (september-december 2018)

Vanwege de goede respons op mijn eerste blog heb ik besloten om ook het tweede deel van de herfst in mijn digitale dagboek bij te gaan houden. Wederom veel leesplezier toegewenst!

September

       Zoals in de eerste blog te lezen was, was onze voorbereiding niet je van het. In Amerika is het echter zo dat het echte seizoen pas eind september begint en niet langer duurt dan 11 wedstrijden (of 6 weken). We speelden zondag 23 september tegen Grand Canyon University. Een erg gelijk opgaande wedstrijd met kansen over en weer, maar helaas voor ons eindigde het enige doelpunt van de wedstrijd in het verkeerde net. De week die volgde was erg druk. Ik had drie toetsen op maandag en dinsdag. Woensdag vlogen we richting Colorado om tegen Air Force, de landelijke nummer 8, te spelen op 3.000 meter hoogte. Vroeg in de wedstrijd had ik de 1-0 op mijn schoen, maar helaas stond de paal in de weg. In zulke wedstrijden zijn de mogelijkheden schaars en we verloren dan ook vrij kansloos met 4-0. Vrijdag vlogen we naar Salt Lake City om het op te nemen tegen Utah Valley. Tot de 40e minuut was er geen vuiltje aan de lucht, 5 minuten later stonden we met tien man op het veld en met 2-0 achter. Nog een rode en meerdere gele kaarten later stapten we met een 3-0 nederlaag van het veld. Tot zover hadden we 3 wedstrijden gespeeld, 0 goals voor, 8 tegen. Met nog 8 wedstrijden te gaan was het vertrouwen niet heel hoog, maar de week erop hadden we twee thuiswedstrijden waar we moesten winnen om de kans op post season (top 7) in leven te houden.

Oktober

Zoals gezegd twee thuiswedstrijden dit weekend, tegen Houston Baptist en Kansas City. We wonnen een van deze twee wedstrijden, waardoor de top 7 weer wat in het zicht kwam. De rest van de week verliep rustig aangezien ik geen toetsen had. Op 12 oktober vlogen we naar Las Vegas om de dag erna te voetballen. Ondanks de beste eerste helft van het seizoen verloren we jammerlijk ook deze wedstrijd: 3-2. Dit weerhield sommigen van ons echter niet om het nachtleven van Vegas te beproeven. Me twee uur slaap op zak vlogen we de volgende ochtend weer terug naar San Antonio. De week die volgde was erg druk met school, training en werk, maar alle toetsen waren redelijk tot goed gegaan en dus kon de focus in het weekend weer vol op de voetbal. Op vrijdag verloren we tegen California Baptist door een tegengoal 7 seconden voor het einde. Op zondag pakten we wel een belangrijke overwinning tegen California Bakersfield. Door de slechte start in de conference moesten alle resterende wedstrijden gewonnen worden om top 7 veilig te stellen, te beginnen op 26 oktober in San José, California. Geholpen door twee rode kaarten van onze kant konden we onze vroege voorsprong niet vasthouden. De zondag erop speelden we in en tegen Seattle, een team dat jaarlijks in de top 25 gerankt staat en zeker thuis een ijzersterke ploeg is. Ook hier kwamen we op voorsprong, maar konden we die lijn de rest van de wedstrijd niet doortrekken. We kregen hier nog wel de tijd om een paar uur in het centrum te besteden. Naast dat het een hele mooie stad is (zie foto) was het weer vergelijkbaar met dat in Nederland en mede daardoor is Seattle samen met San Francisco mijn favoriete stad waar ik tot dusver geweest ben. Veel tijd om na te genieten was er niet; maandagochtend moesten we weer naar het vliegveld om via Phoenix naar San Antonio te reizen. Hierdoor miste ik de les van die dag en jammer genoeg had ik daardoor een toets later moeten inhalen. Met nog één wedstrijd te gaan was post season onhaalbaar, waardoor de trainingen die week een stuk luchtiger en leuker waren dan normaal. Met een paar teamgenoten vonden we doordeweeks de tijd om naar een wedstrijd van de Spurs, een NBA-team in San Antonio, te gaan.

November

Onze laatste wedstrijd was op 3 november in een stad in het zuiden van Texas tegen UTRGV, een top 50 team in het land. We hadden niet veel in te brengen en verloren met 3-0 en sloten daarmee het seizoen in mineur af. Na de wedstrijd bleef ik in die stad om de verjaardag van mijn vriendin haar tante te vieren. Ik hoop ondanks de vele drankjes een goede indruk achter te hebben gelaten op haar familie. De week erop was vrij druk met een inhaal- en gewone toets voor accounting en een hoop huiswerk, maar dat is allemaal prima verlopen. Die woensdag waren mijn huisgenoten en ik naar Wurstfest geweest in New Braunfels. Dit is een Oktoberfest-achtig gebeuren waar bier drinken centraal staat en het was dan ook een zeer geslaagde avond. Sinds het einde van het seizoen trainen we nog maar twee keer per week, de rest van de tijd besteed ik vooral aan school en werk, wat overblijft is vrije tijd die vrijwel altijd goed wordt benut. De vierde donderdag van november is het Thanksgiving in de VS en ik mocht aanschuiven bij de schoonfamilie. Heel leuk om iedereen te ontmoeten en gelijk een goede kans om aan mijn Spaans te werken. In de paar dagen dat ik daar was heb ik helemaal niks te klagen gehad over eten en drinken. Rond Thanksgiving kregen we een weekje vrij van school, wat wel lekker was zo vlak voor de finals. Aan het einde van die week, op 25 november, was mijn 21e verjaardag, wat nogal een mijlpaal is hier. Aangezien ik eindelijk (legaal) mocht drinken, hadden we dat maar gelijk gedaan. Hierna waren er nog twee lesweken over. Deze weken waren mentaal redelijk pittig. We hadden net een paar dagen vrij gehad, kerst ligt om de hoek, maar ik had wel nog twee essays, een tentamen, een presentatie en daarna vier finals om me op te concentreren. Hierdoor is er ook niet heel veel tijd om echt nog dingen te ondernemen. De finals week begon op 10 december en duurde drie dagen. Ik had vóór deze week al mijn final gedaan voor piano en kon dus de focus verleggen naar de andere vakken. Voor mijn gevoel ben ik deze laatste week goed doorgekomen en hopelijk is dat terug te zien in de cijfers.

Dit was het tweede deel van mijn derde semester hier, nu is het eindelijk weer tijd om voor een paar weken naar huis te gaan. Ik hoop van harte dat deze blog net zo gewaardeerd wordt als de eerste editie. Vragen en/of opmerkingen zijn altijd welkom. Bedankt voor het lezen en tot snel!